باروک سبک حرکات پر تکلف Barroque

باروک علارغم آنکه گاه فاقد صلابت و وقار است، اما سبکی است که بیش از همه گرایش به ایجاد تعادل و انسجام دارد. “بلوری” بیوگرافی نویس ایتالیایی، درباره یکی از آثار “فرسک لانفرانکو” در کلیسای سنت اندر یا دلاواله رم، نوشت: “و این نقاشی دقیقا شبیه یک گروه کامل همخوانان است که تمامی صداها در کنار هم یک هارمونی را شکل می دهند، از این رو هیچ صدای خاصی قابل تشخیص نیست، اما آنچه دلنشین است، تلفیق و کلیت محتوا و حجم آواز است”.

در این سبک، تأکید بر اساس هارمونی بخشها از جزئیات تا کلیات، بر توازن است. دراین حالت سبک باروک، متفاوت از رنسانس متعالی بود که بر بخش‌هایی مبتنی بود که هر یک به طور مجزا کمال یافته بودند. با این وجود مشترکاتش با رنسانس و کلاسیسیزم ، تا سده 17، مشترکاتی است که با سبک غالبا نامنسجم تعمدی منریسم، یا پراکنده کاری سودایی سبک روکوکو، که باروک بعدا به آن تکامل یافت، دارد.

این جهد در دستیابی به وحدت کلی، تاثیر زیادی بر هماهنگ کردن نقاشی و مجسمه با نیازهای ایجاد وحدت بصری داشت که معماری متکی به آن بود. از این رو، تصور می شود که ویژگی های مجزا هر یک از سه واسطه (نقاشی، مجسمه سازی و معماری) باید برای دستیابی به یک نتیجه موزون کاملتر با مهارت تمام به کلیتی منسجم و مبسته بدل شوند.